2022, uitgegeven door Juul Martin Williams 84 blzn https://wordstoliveby.eu/juulschrijft/ Flaptekst Juni 1815. Voor Napoleons troepen uit trekt een man op zijn paard naar het noorden. Een kwartiermaker met een dubbele agenda, want behalve zijn eigen werk heeft hij nog een andere missie te vervullen. Een missie waar mensenlevens mee gemoeid zijn. Recensie Een novelle om te koesteren … Ik las op drie dagen tijd tweemaal deze wondermooie novelle. Het begon al bij de titel. Wat is een kwartiermaker? Deze jongen genoot nooit de legerdienst en kent als dusdanig de term niet. Blijkt het om een vroegere militaire functie te gaan, een persoon die vooruit wordt gestuurd om kampplaatsen te zoeken voor troepen. Natuurlijk moet die persoon er goed op letten dat het ginds veilig is, dat de troepen niet makkelijk kunnen gezien worden, dat er genoeg plek is voor mens en materieel. Watervoorziening in de buurt is ook belangrijk. Er komt dus heel wat bij kijken. Een taak met veel verantwoordelijkheid, zoveel is duidelijk. Maar de rustige en vastberaden Yves, het hoofdpersonage van deze roman, is hier uitermate voor geschikt. Het lijkt wel alsof hij één is met de natuur en het leven zelve. In het respect dat hij toont voor zijn omgeving, of het nu zijn paard Blondelle, een kind of zelfs een bos betreft, uit zich de grootste kwaliteit van deze man. Hij laat namelijk alles en iedereen in zijn waarde - tenminste al wie het verdient. Het leven lijkt deze man toe te lachen. Hij houdt duidelijk van de vrijheid die zijn functie hem biedt - hij draaft ten slotte steeds voor de troepen uit. Om zijn mond speelt dan ook vaak een glimlach. Dit eenvoudige geluk apprecieert ook zijn ‘kom maar binnen wanneer het past’ vriendin Marguérite. De verhouding tussen de twee wordt heerlijk ongecompliceerd beschreven. En toch … En toch voel je dat iets drukt op Yves. Hij heeft zorgen. Zijn gewone dagtaak voert hij probleemloos uit. Maar hij lijkt met andere problemen te kampen. Is het de oorlog? Neen, schijnbaar niet. Er is een veel concretere vijand in het spel. Een ongenadige vrouwenhater die nergens voor terugdeinst. Yves vindt het door gebeurtenissen uit zijn verleden zijn heilige plicht de dames in de buurt van het kampement te beschermen tegen die verpersoonlijking van het kwaad. Het is mooi hoe auteur Juul Martin Williams de rust die Yves uitstraalt in het begin van het verhaal laat overgaan in oprechte bezorgdheid. Naarmate de vijand nadert stijgt ook de spanning in het verhaal. Waar in het begin prachtige natuurbeschrijvingen en een idyllische ontmoeting met een onschuldig kind de boventoon voeren komt later het leed van de vele goed geschetste nevenpersonages en hun vaak verschrikkelijke verleden in beeld. De lezer krijgt ook een steeds beter idee van welk kwaad de personages precies boven het hoofd hangt. Ik leefde echt mee met de personages. Juul Martin Williams slaagt er met korte dialogen en rake beschrijvingen in figuren zeer goed neer te zetten. De angst, het wantrouwen of de woede van mensen geeft ze goed weer in enkele zinnen. Een memorabel personage is bijvoorbeeld een blinde oud-soldaat. De auteur zet die zó levensecht neer. Eindigen doe ik graag met wat toelichting over de stijl waarin deze novelle geschreven werd. Juul Martin Williams beschikt over de gave heel natuurlijk klinkende zinnen te schrijven. Ik heb het dan niet enkel over de dialogen (zo spreken mensen inderdaad echt), maar ook over de beeldende beschrijvingen en de actiescènes. Zinnen zijn nooit te lang - ze zijn precies lang genoeg. Echt heel fijn om lezen. De novelle heeft hierdoor een heel aangenaam leesritme. Je hoort me al komen… Durf ik dit boek aanraden? Zeker wel! In een kort bestek beleef je als lezer een heel verhaal, een vrij emotionele rit met een bevredigend slot. De auteur beschikt nog over een beperkt aantal exemplaren van de eerste oplage. Je kan haar contacteren via haar website of via sociale media. Lees je liever een e-book? Ook dat kan. ‘De Kwartiermaker’ is beschikbaar op Kobo.
0 Opmerkingen
2022, Iceberg Books
297 blzn https://www.iceberg-books.nl/boeken/sterrenlichaam-roderick-leeuwenhart https://www.roderickleeuwenhart.nl/ Flaptekst In een toekomst waarin Japan het zonnestelsel heeft gekoloniseerd, reist een mijnwerkersteam door de ruimte om een mysterieuze grondstof te delven - een reusachtig buitenaards lijk. Een catastrofaal ongeluk in diens kronkelende ingewanden dwingt exobiologe Joan, voorman Kev en de gehaaide carrièrejager Okyu om samen te werken om te overleven. Achterdocht en concurrentiestrijd vormen al snel een dodelijke cocktail. Maar wat ís het sterrenlichaam eigenlijk? ‘Sterrenlichaam’ is gebaseerd op het korte verhaal dat in 2017 de Harland Awards won, de belangrijkste genreprijs in Nederland. Recensie Dit boek is verbijsterend goed. Niet alleen levert ‘Sterrenlichaam’ zoals vele heel goede romans zinnige commentaar op wat de menselijke aard nu precies is, het boek slaagt er bovendien in om verschillende genres succesvol te mengen tot een uiterst coherent verhaal met diepgang. Het zou zonde zijn om veel meer over de plot te vertellen dan wat de flaptekst vermeldt omdat verrassingen een grote rol spelen in het verhaal. Daarom concentreer ik me hieronder vooral op de vele elementen die me aangenaam troffen in deze SF-roman. Roderick Leeuwenhart slaagt er uitstekend in personages van vlees en bloed neer te zetten. Dat laatste bedoelen mensen meestal figuurlijk als ze deze uitdrukking gebruiken. Maar in het geval van ‘Sterrenlichaam’ geldt ‘van vlees en bloed’ evengoed letterlijk. Het vleselijke en het bloederige spelen namelijk een grote rol in deze roman. Net zoals het team van het bedrijf Mitsuyari het bewuste sterrenlichaam uit de titel aan een diepgaand onderzoek onderwerpt graaft Roderick Leeuwenhart even diep in zijn personages. De lezer leert Kev, Joan en Okyu in hun lelijke (maar zodoende ook aandoenlijke) volheid kennen : hun trauma’s, angsten, ambities en (wan)hoop buitelen over elkaar heen. Zo krijgt de lezer bijvoorbeeld reeds in het eerste hoofdstuk een uitstekend beeld van wie voorman Kev Langedijk is en vooral wat hem drijft om in het sterrenlichaam te gaan delven. In het heerlijk ontregelende tweede hoofdstuk doet Roderick Leeuwenhart hetzelfde voor Okyu. We leren hem in al zijn kleinheid kennen. Een personage dat onmiddellijk fascineert! Ik bewonder Roderick Leeuwenhart om de berekende gok die hij hier neemt. Dit vroege hoofdstuk brengt de lezer namelijk zo in de war dat het even slikken is. Je beseft ruimtelijk niet goed wat boven en onder is in de kamer waarin Okyu zich bevindt. Deze verwarring weerspiegelt heel goed Okyu’s angst. Komt daar nog bij dat zich in die kamer ook een ander personage bevindt, een figuur die je vrij moeilijk kan plaatsen in het verhaal - je beseft dat er meer achter haar verschijning zit. Dit tweede hoofdstuk daagde me lekker uit om verder te lezen. De auteur neemt iets langer de tijd om het derde belangrijke personage, de exobiologe Joan, te schetsen. Dit komt het verhaal zeker ten goede. Doorheen het verhaal geeft Roderick Leeuwenhart kleine brokjes informatie over Joan. Deze leiden uiteindelijk tot een ontstellende waarheid die een doorslaggevende rol speelt in het sublieme slot van het verhaal. Deze roman is heel taalrijk. Het boek barst van de goede beschrijvingen - niet te lang, niet te kort. Het sterrenlichaam wordt heel tastbaar voorgesteld. De beschrijvingen zijn functioneel en staan zeker de actie niet in de weg. Daarnaast is de auteur ook zeer bedreven in het neerpennen van goede vergelijkingen. Waarlijk een feest om te lezen. Een andere troef is Roderick Leeuwenharts doorgedreven kennis van de Japanse cultuur. Deze zorgt voor een exotische maar toch vertrouwde toets in het verhaal. De Japanse mentaliteit - voor zover er natuurlijk zoiets bestaat als een volksmentaliteit - wordt hier boeiend neergezet. Als lezer laat je je gewillig meevoeren naar de Japanse zakenwereld. De mores bij het bedrijf Matsuyari doen denken aan de huidige Japanse bedrijfscultuur zoals we die (misschien eerder oppervlakkig) kennen in het Westen. Deze basiskennis biedt de lezer een houvast in een toekomstige wereld waar alles buiten Matsuyari toch grotendeels anders is. En net doordat Roderick Leeuwenhart het Japanse element in zijn boek zo grondig uitwerkt wordt dit Oosterse tintje toch weer een exotisch gegeven. Zoals gezegd dus een mooie mix tussen het vertrouwde en het uitheemse. Ten slotte is er nog die heel geslaagde genremix. Het eerste deel van het boek leest als een geweldige mengeling van psychologische analyse, avonturenroman en SF. De world building is uitstekend. Aan die elementen worden gaandeweg nog verschillende zaken toegevoegd. Na het ongeluk dat alles verandert binnenin het sterrenlichaam - duidelijk een scharnierpunt in de roman - doet een soort van macro-body horror zijn intrede in het verhaal. Het sterrenlichaam wordt een bijzonder vijandige omgeving. Dit deel van de roman lijkt wel één langgerekte nachtmerrie. Je kan niet anders dan doorlezen in deze slasher waarin personages vergeefs proberen stand te houden. Zoals Roderick Leeuwenhart de veranderende omstandigheden in het lichaam omschrijft voel je bijna fysiek de afschuw bij de personages die erin opgesloten zitten. Bijzonder claustrofobisch. Aan de roman wordt dan ook een sociologisch element toegevoegd : mensen maken allianties, groepjes vechten tegen elkaar. Na dit intense middenstuk vormt het slot van de roman bijna een pastorale opluchting. De fantastische beschrijvingen van een wonderlijke omgeving dragen hiertoe veel bij. Rest nog een epiloog die een passend einde aan dit machtige boek breit. Voor wie toch nog twijfelt … zeker lezen! 2017, Stichting Fantastische Vertellingen (Rare Boekjes Reeks nummer 46)
81 blzn, met tekeningen van Fred Hemmes https://shop.pr1ma.nl/santiago-santiago.html frankroger.be Flaptekst Een vlucht naar voren, naar een bedevaartsoord, met religieuze of andere, meer aardse motieven. De parallellen met de hedendaagse tijd zijn legio, want wie wil er niet ontsnappen aan de wereldproblemen? De door dichter Jarred Duval filmisch beschreven tocht naar een nieuw bestaan is de kern van deze dystopie : wat treft men op zo’n reis langs de sedimenten van de glorie zoal aan…? Frank Roger beschrijft en Fred Hemmes illustreerde het. Recensie “Apocalyps en surrealisme gaan hier mooi samen, zelden werd morbide schoonheid treffender in beeld gebracht.” (uit hoofdstuk 4, ‘Antwerpen’) In 21 korte hoofdstukken verhaalt deze novelle van Frank Roger over een gevaarlijke tocht vol bizarre wendingen. Fred Hemmes geeft goed de sfeer van het verhaal weer in enkele markante tekeningen doorheen het boek. De novelle is als een logboek opgevat en beschrijft etappe per etappe de reis. Een zootje ongeregeld verlaat een Amsterdam in verval op weg naar (onzekere) hoop en verlossing in het verre Santiago de Compostela. Hoewel een gelijke onder de pelgrims is dichter Jarred Duval hun natuurlijke leider. Door zijn ogen zien we de bewogen reis. Dit boek leest als een hypnotiserende road trip. Bij momenten is het verhaal erg filmisch. De pelgrims zijn minder vroom dan je zou verwachten. Ze schrikken onderweg niet terug voor een misdaad meer of minder. Maar de maatschappij - voor zover men daarvan nog kan gewagen - is tot een bitter ‘dog eat dog’ gebeuren verworden. Even vaak worden de pelgrims in de zak gezet door anderen. Frank Roger beschrijft alle snode daden met een heerlijk gevoel voor humor. Hoewel er onderweg veel gebeurt, slaapt Jarreds muze doorheen de tocht. In plaats van poëzie krijgen we het wedervaren van kleurrijke figuren zoals de vechtjassen Helltonjohn, Braddick, Gruntella en Scimitara voorgeschoteld. Het aantal pelgrims wisselt stevig gedurende de reis. Voor elke ontbering is er later ook een meevaller. Een van de vroege hoogtepunten in dit boek is de verovering van een trein en het bacchanaal dat daarop volgt. De beschrijvingen zijn dikwijls om duimen en vingers bij af te likken. De opmerkelijke combinatie van architectonisch verval en menselijke levendigheid in de luchthaven Charles de Gaulle is hiervan een treffend voorbeeld. Langs dreigende wouden, vraatzuchtige insecten en aanbidders van heilige auto’s gaat de barre tocht voort. Het is interessant om zien hoe dorpsgemeenschappen zich in het boek organiseren. Sommige vertrouwen op ruilhandel, andere draaien op een industrie in onverwachte reisvoorzieningen. Nog andere gemeenschappen zijn ronduit bloeddorstig. In de novelle komt, niet verwonderlijk gezien de plot, ook religie op verschillende manieren aan bod. Beklijvend is bijvoorbeeld de verering van een etterende messiasfiguur. Deze novelle slaagt er grandioos in avontuur aan humor te koppelen, en dat in een setting van teloorgang van technologie en traditionele waarden. Het boek leest als een trein. Een heuse aanrader! |
AuteurFinn Audenaert Archieven
December 2023
Categorieën |